Móakot Landnámsdætur & synir

Þar sem við höfum ekki tök á að bjóða þann möguleika að senda sem bréfpóst, en fyrirferð uppskrifta er þannig að þær komast í bréf. Þá viljum við benda á að hafa samband í síma +3548213585 og þá er hægt að ganga frá greiðslu í gegnum síma og hafa sendingargjaldi fyrir bréfpóst sem er umtalsvert ódýrara fyrir viðskiptavininn.

Móakot heitir hönnun mín. Nafnið má rekja til gamalt kotbýli á Vatnsleysuströndinni en þaðan er móðurfólk mitt ættað. Langt er síðan bærinn fór í eyði en langamma mín, Kristín Jónsdóttir, eignaðist Móakot árið 1879 þá einungis tvítug að aldri. Hún var bóndi og giftist seinna sveitunga sínum, Bjarna Sigurðssyni langafa mínum, 32 ára gömul. ...Þau ráku búskap að Móakoti fram til ársins 1923 en þá fluttu þau til Hafnarfjarðar.
Í peysunum mínum leitast ég við að halda í gamlar hefðir. Munsturbekkirnir eru hefðbundnir og gamlir og oftar en ekki litirnir fáir. Við eigum svo ótal mörg falleg munstur í prjóni og útsaumi sem verðskulda að lifa áfram. Ég kalla peysurnar mínar Landnámsdætur og hef nefnt þær hverja og eina íslensku karl eða kvenn mannsnafni. Peysurnar eru margar prjónaðar úr einbandi. Því miður hefur einbandið aldrei náð sömu vinsældum og lopinn. Vera má að skýringin á því sé sú að einbandið hæfir best fremur fíngerðum prjónum sem gerir það tímafrekara verk að prjóna úr því en lopa. Einnig verða flíkur úr einbandi þynnri og henta síður til notkunar utandyra. Kostir einbandsins eru hinsvegar margir. Það er lipurt að prjóna úr því. Peysurnar verða léttar, hlýjar og sterkar, þær eldast einnig vel og kögra minna en lopinn.

Bestu kv.
Margrét Halldórsdóttir


I want to tell you the story behind my logo and design. Móakot is a name of a small farm on Vatnsleysusströnd. The farm has now been abandoned for many years but in 1879 my great grandmother Kristín Jónsdóttir bought the place only 20 years old at the time. She was a farmer. In 1891 she married my great grandfather Bjarni Sigurðsson and they lived at Móakot to 1923.
My cardigans are old fashioned as I stick to traditional patterns and do not use many colors. I have chosen to call them Settlement Daughters and have given each one of them an Icelandic female name. I use Einband in my cardigans which is an Icelandic yarn. Einband has unfortunately never been as popular as the Icelandic Lopi. I think the main reason for that is that it takes much longer time to knit a garment with Einband because you use smaller needles than when you knit with. Garments made out of Einband are also thinner and are therefore not as suitable to wear outdoors. Einband has however many great qualities, the garments made out of it are lightweigh, warm and durable. You will love to wear it on all occasions and as it gets older you will love it even more.

Margrét Halldórsdóttir